پس از تصویب قانون ملی شدن جنگلهای کشور در سال 1431 ،برنامه تفکیک اراضی ملی از مستثنیات با هدف ایجاد امنیت برای دیگر طرحها و جلوگیری از تخریب، تجاوز و تصرفات غیرمجاز به عرصه های منابع طبیعی شروع گردید که شامل شناسایی، تثبیت و تملک عرصه و اعیانی جنگلها، مراتع، بیشههای طبیعی و اراضی جنگلی کشور و تفکیک آنها از عرصه ها و محاوط تأسیسات و خانه های روستایی و همچنین اراضی زراعی و باغهایی است که تا تاریخ تصویب قانون ایجاد شده بودند و این امر موجب اختلافاتی در مالکیت اراضی گردید. بی شک یکی از مهمترین راهکارهای تعیین تکلیف اراضی اختلافی، بهره جستن از قوانین و مقررات میباشد تا از این طریق ضمن رعایت حقوق عمومی و تثبیت مالکیت دولت بر اراضی ملی، هیچ گونه تضییع حقوق خصوصی از اشخاص ذیحق صورت نگیرد. توجه به این نکته حائز اهمیت است که مقتضیات زمانی و مکانی جامعه موجب تحول و پویایی قانونگذاری است. اگر چه اصول قانونگذاری به طور اساسی لایتغیر است، لیکن قوانین و مقررات، متناسب با تحولات اجتماعی و نیازها در حال تغییر میباشد. قوانین و مقررات ملی شدن جنگلها و مراتع نیز از این امر مستثنی نیست. بنابراین قوانین نیز هر از گاهی متناسب با زمان، نیازمند بازبینی، اصلاح و به روز شدن هستند و این موضوع کاملا طبیعی است. در این دوره  قوانین مالکیت اراضی ملی مورد مطالعه و بررسی قرار میگیرد.

چیز هایی که یاد خواهید گرفت:

• تعاریف
•  حفاظت و بهره‌برداری
• ماده 20
• ماده 56
• تفاوت مواد 20 و 56
• اعتراض به ماده 56
• عکس های هوایی و روش های تفسیر آن
• مطالعه پرونده
• شعب ویژه